Gdy ósmoklasiści pisali egzaminy uczniowie Szkolnego Koła Krajoznawczo – Turystcznego wyruszyli na kolejną wyprawę w Beskidy …tym razem połączoną z noclegiem w schronisku górskim.

Naszym celem było zdobycie najwyższego szczytu Beskidów –  Babią Górę (1725 m n.p.m.). Wczesnym rankiem ruszyliśmy z Przystajni by o 11.00 wyruszyć Górnym Płajem z Przełęczy Krowiarki do schroniska PTTK na Markowych Szczawinach. Choć plecaki były ciężkie po 2 godzinach marszu dotarliśmy na miejsce, gdzie spotkaliśmy się z naszym przewodnikiem. Po krótkim odpoczynku i zakwaterowaniu się w schronisku ruszyliśmy na szczyt. Pnąc się w górę podziwialiśmy różnorodną górską roślinność – kwitnące o tej porze roku pierwiosnki, sasanki i zawilce. Po 1,5 godzinie marszu dotarliśmy wszyscy na szczyt. Babia została zdobyta ☺. BRAWO!!! Widoki ze szczytu cudowne: Tatry, Mała i Wielka Fatra, Beskid Śląski i Mały, Gorce itd. Podziwialiśmy, odpoczywaliśmy i cieszyliśmy się naszym osiągnięciem. Nie trwało to długo ponieważ jak to na Babiej wiało, mocno wiało. Rozpoczęliśmy wędrówkę w dół, która wcale nie była taka łatwa i przyjemna. Z wielka uważnością, bezpiecznie dotarliśmy do schroniska na zasłużony odpoczynek. Następnego dnia czekały na nas kolejne wyzwania. 

W środę  15 maja wyruszyliśmy przez Przełęcz Brona na Mała Babią Górę – mimo, że „mała” było to dla nas dużym wyzwaniem (zmęczone nogi, plastry na piętach ;). Ponownie wszyscy stanęliśmy na szczycie 1517 m. n.p.m. Zejście na Żywieckie Rozstaje było strome i długie a później jeszcze 6 km Górnym Płajem do schroniska. Skąd po krótkim odpoczynku oraz dopakowani plecaków ruszyliśmy w dół do Zawoi Markowe gdzie czekał nasz autobus.

Do domu wróciliśmy późnym wieczorem zadowoleni, szczęśliwi choć zmęczeni.   

Babia Góra była kolejnym szczytem Korony Gór Polski na którym byli uczniowie naszej szkoły.

To pierwsza nasza dwudniowa wyprawa w góry …i już myślimy o kolejnych ☺ …może w Gorce następnym razem?  na Turbacz ☺   

Jak powiedział Jan Paweł II „Góry są wyzwaniem, prowokują do wysiłku, do przezwyciężenia samych siebie. W górach uczymy się  znosić trudy w dążeniu do celu, pomagać sobie wzajemnie w trudnych chwilach, razem cieszyć się ciszą, uznawać własną małość w obliczu majestatu i dostojeństwa gór”.